Daniël - front- en backoffice medewerker

Het is best spannend om de stap te zetten op de arbeidsmarkt, na een geruime periode van werken aan jezelf. Daniël vertelt erover: "Toen ik zes maanden geleden begon als front- en backoffice medewerker bij een ziekenhuis, was ik erg nerveus. Er zijn heel wat onzekerheden en angsten voorbij gekomen. Doordat ik dit met Ingrid, mijn IPS-trajectbegeleider, kon bespreken heb ik geleerd om hier beter mee om te gaan. En dat maakt voor mij het verschil tussen thuis op de bank zitten of achter mijn bureau."

Ingrid legt uit dat zij dit patroon herkent bij meerdere patiënten: "Praten of nadenken over een arbeidsmatige toekomst is nog een betrekkelijk veilige stap. Starten in een betaalde baan is echter andere koek. Vaak lopen mensen dan tegen verschillende valkuilen van het eigen gedrag aan. En dat is vaak confronterend. Het komt er dan op aan of je wat je hebt geleerd in therapie, in praktijk kunt en durft te brengen."

Daniël vult aan: "Ik heb moeten leren om bepaalde dingen uit te spreken naar collega's. Dat is niet makkelijk, maar ik ben hier persoonlijk wel door gegroeid. Ook moet ik ervoor waken dat ik niet over mijn grenzen ga. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om persoonlijke dingen met collega's te delen. Dat dit steeds beter lukt, heeft me zelfvertrouwen gegeven."

De balans slaat gelukkig positief door. "Werken bevalt me goed", zegt Daniël. "Ik werk in een werkomgeving waar ik mij heel erg thuis voel. En het geeft mij voldoening om zinvol bezig te zijn."

Met een jaarcontract in the pocket ziet de toekomst er rooskleurig uit voor Daniël.

#Ervaringsverhalen