Herstelverhaal Hendrika

Wie ben je?

Ik ben Hendrika, 45 jaar en woon met drie kinderen in Apeldoorn. Ik ben van nature open en ben sociaal. Ik ben zeer creatief, vaak kan ik wat ik zie ook zelf maken.

Hoe zie jij herstel?

"Ik ben na een hele zware depressie weer volledig hersteld en heb mijn leven weer opgepakt. Mijn leven is voor een langere periode in mijn ogen nogal uitzichtloos geweest. Toch heb ik tijdens mijn herstelperiode geleerd dat ik meer in mijn mars heb dan ikzelf en mensen in mijn directe omgeving dachten. Ik ben er in ieder geval veel sterker uitgekomen dan dat ik voorheen was. Er zijn nu nog steeds wel eens momenten waarop ik mij onzeker voel, soms bang ben voor een terugval in mijn oude gevoelens en depressieve gedachten. Maar ik voel en weet mij gesteund door alle lieve en betrokken mensen om mij heen."

Mag ik vragen waar je last van hebt/had?

"Ik heb een hele zware tijd achter de rug en ik zat in een zware depressie. Ik ben in elkaar gestort toen mijn vorige partner mij na 30 jaar samen zijn, vertelde dat hij niet meer verder wilde met ons huwelijk. Hij was verliefd geworden op mijn zakenpartner / beste vriendin (dat was zij tot ik dit van hem over haar hoorde) en die verliefdheid was wederzijds. Ik kon niet meer slapen, eten, mijn huis was ontploft. Ik functioneerde absoluut niet meer. Ik lag alleen nog maar in bed en ik zag het leven niet meer zitten. Ik heb dagen lang 24 uur per dag gehuild. Onvoorstelbaar dat een mens 24 uur per dag kan huilen. Ik was niet alleen het vertrouwen in mijzelf maar zelfs dat in de gehele mensheid verloren.”

Wat is jouw persoonlijke herstelervaring?

"Het ging zo slecht met mij dat de crisisdienst van GGNet bij mij thuis is geweest. Drie man sterk en die bleven maar met en op mij in praten, praten en praten. Uiteindelijk hebben ze besloten dat een opname mij niet goed zou doen. Er is besloten dat ik thuis bleef, maar dat ik niet alleen thuis mocht zijn. Ik kreeg medicatie en er was 24 uur per dag iemand bij mij. Mijn moeder trok tijdelijk bij mij in en we kregen ondersteuning van de crisisdienst. De medicatie sloeg aan en mijn omgeving merkte dat het beter met mij ging voordat ik dat zelf doorhad.

Wat ook een enorm belangrijke ontwikkeling is geweest, is dat ik de angst voor het verliezen van het contact met mijn kinderen heb overwonnen. De angst voor het nooit meer voor ze kunnen zorgen of er voor ze te kunnen zijn als moeder. En misschien wel het allerergste: zo depressief te zijn dat ik zelfs niets meer voor ze kon voelen. Dit alles heb ik toentertijd een plek kunnen geven en uiteindelijk overwonnen met de hulp van GGNet en later met Centrum Jeugd & Gezin."

Hoe heb je vanuit dat dieptepunt aan je herstel gewerkt?

"Ik heb heel veel gehad aan de TransFACT dagbehandeling. Ik had enorm veel vooroordelen om daar naar toe te gaan. Ik was bang om voor 'gek' versleten te worden, maar kwam in een groep met ‘gewone’ mensen zoals jij en ik terecht. Het kan dus iedereen overkomen: een depressie. Het is dus zeker niet een bepaald soort mensen. Ergens ging er bij mij een knop om, ik wilde beter worden. Het helpt enorm om een dagbesteding, dagritme en weer een doel te hebben. Gewoon soms simpelweg alleen al je bed uit komen als je depressief bent, is al een hele opgave. Daar had ik echt de hulpverlening voor nodig.

Toen ik de beslissing eenmaal gemaakt had, dacht ik ook: 'Dan ga ik er ook helemaal voor'. Dus zowel therapie, als dagbesteding, de juiste medicatie en alle andere hulpmogelijkheden die zij mij aanboden. Een soort van 'all-inclusive' maar dan bij GGNet. Je leert jezelf goed kennen en de professionals daar hebben snel door hoe je in elkaar zit. Ik heb een module zelfbeeld gevolgd en die heeft er voor gezorgd dat ik mij weer bewust ben geworden van mijn eigenwaarde en alle mogelijkheden die het leven te bieden heeft. Te weten dat je er wel degelijk mag zijn en er toe doet!"

Wat maakt jou bijzonder?

"Het is altijd moeilijk om zoiets over jezelf te zeggen. Liever vertel ik wat mensen in mijn directe omgeving bijzonder aan mij vinden: een spontane, open en eerlijke vrouw. Met een gulle lach, enorm creatief en behulpzaam. Ik sta graag voor anderen klaar en men vindt mij heel toegankelijk. Ik ben een echt mensen-mens."

Wat is voor jou het meest steunend geweest?

"De mensen om me heen. Iedereen deed wat voor mij. Vooral mijn ouders hebben ook heel veel voor mij betekend. Maar ook een familielid en vrienden die mee gingen tijdens mijn gesprekken. Het team van TransFACT en mijn persoonlijke behandelaar zijn ook altijd in mij blijven geloven. Soms vonden sommige familieleden dat ik opgenomen moest worden omdat ze zich zorgen maakten, maar dan zei het team: 'nee dat is niet goed voor haar, ze kan het zelf’. Ook het stimuleren en bezig blijven met mijn hobby`s (ik heb zelfs leren haken bij TransFACT) hebben mij door veel moeilijke momenten heen gesleept."

Hoe kijk jij in de toekomst?

"Ik ben soms wel een beetje bang voor terugval, bang om mezelf weer zo kwijt te raken. Zoiets hoop ik ook echt nooit meer mee te maken. Ik voel me soms wat als een onervaren vrouw die aan het begin van een heel nieuw leven staat. Ik heb gelukkig weer de zorg voor de kinderen en heb een leuke nieuwe man ontmoet. Ik ben open over wat ik heb meegemaakt. Soms vind ik het wel eens moeilijk om te beseffen dat ik langere tijd afhankelijk ben geweest van een ggz-instelling. Toch kan ik op zulke momenten het vertrouwen in mij zelf blijven houden, en weet ik van mijzelf heel goed wat ik waard ben.

Ik ben recent als vervolg op mijn behandeling ook nog gestart met een EMDR-behandeling. Dit omdat er nog een aantal zaken zijn die ik met deze vorm van therapie hoop te verwerken en een plek hoop te kunnen geven. Ook hoop ik voor de toekomst straks op een leuke nieuwe baan naast het vrijwilligerswerk dat ik al doe bij GGNet. Met het GGNet Herstelcentrum kijk ik naar de mogelijkheden om mijn positieve ervaringen in te zetten, om zo ook andere mensen te kunnen helpen. En verder vind ik het belangrijk om rust te vinden in mezelf en te kunnen accepteren dat ook ik gelukkig mag zijn."

# ervaringsverhalen

*) De naam Hendrika is gefingeerd.