‘Ik ben er voor ze, ook als het niet zo goed gaat’
Tamara Langeveld is verpleegkundig specialist ggz bij GGNet Ouderen. Een van de belangrijkste lessen die zij in haar werk geleerd heeft: je hebt het leven niet altijd in de hand. Iedereen kan te maken krijgen met een depressie, verslaving of andere psychische ziekte – door een opeenstapeling van gebeurtenissen of een aangeboren kwetsbaarheid. ‘Hoe kan ik eraan bijdragen de laatste levensjaren van mijn patiënten nog zo plezierig mogelijk te maken? Dat is wat mij drijft.”
“Ik luister graag naar de levensverhalen van mijn patiënten. En ja, dat zijn soms schrijnende geschiedenissen. Dat mensen dan toch ergens de kracht vandaan halen om door te gaan, vind ik mooi en fascinerend. Daarnaast brengt het werken met ouderen me een zekere rust. In onze gesprekken ligt het tempo vaak wat lager, waardoor ik goed kan luisteren. En gaan we bijvoorbeeld wandelen, dan moet ik soms letterlijk pas op de plaats maken om gelijk op te gaan. Die vertraging vind ik prettig; we zijn zo vaak geneigd maar door te jakkeren.”
Vakantie en voetbal
“Mensen zijn meer dan hun stoornis. Wat hebben zij meegemaakt in hun leven, wat speelt er, wat is voor hen belangrijk? Daar probeer ik me in te verdiepen, om er vervolgens zo goed mogelijk bij aan te sluiten. Ik merk dat mijn patiënten het enorm waarderen als ik onthouden heb dat ze op vakantie zijn geweest of als ik een opmerking maak over hun favoriete voetbalclub. Het werkt verbindend en wekt vertrouwen, wat heel belangrijk is voor een succesvolle behandeling.”
Stap voor stap
“De meest voorkomende aandoeningen onder oudere patiënten zijn depressies, angstklachten, psychotische episoden en psychiatrische klachten door dementie, al dan niet in combinatie met somatische ziekten. Die complexiteit vraagt veel kennis en expertise, wat ik enorm uitdagend en interessant vind. Ik behandel ook ouderen die – soms al tientallen jaren – verslaafd zijn aan alcohol of rustgevende middelen. Hoe kunnen we alsnog verandering in gang zetten? Hoe kunnen we nieuwe routines inpassen in het leven? In elk geval niet door te zeggen: ‘Je mag nooit meer drinken.’ Wie verslaafd is aan alcohol kan zich geen leven zonder drank voorstellen. Eerst maar eens zien te minderen dus. En als dat goed gaat: een paar weken geen druppel. We nemen kleine stapjes.”
‘De wetenschap dat ze er niet alleen voor staan is heel belangrijk’
Hoopvol en realistisch
“Ik ben positief ingesteld en houd de moed erin, ook als het iemand herhaaldelijk niet lukt om een stap te zetten. Tegelijkertijd ben ik realistisch en eerlijk. ‘Je zit hier niet voor mij. Ik wil je graag helpen, maar jij moet het doen.’ Wel druk ik mijn patiënten daarbij op het hart dat ze altijd mogen bellen. ‘Weet me te vinden. Ik ben er voor je, ook als het niet goed gaat.’ Ligt er aan het einde van mijn dienst een terugbelverzoek van een patiënt of familielid, dan neem ik zo snel mogelijk contact op. Die nabijheid – de wetenschap dat ze er niet alleen voor staan – is belangrijk.”
Kroon op het werk
“Een groot deel van mijn werk doe ik alleen, maar de verbondenheid met mijn team is groot. We voeren multidisciplinair overleg, sparren over casuïstiek, leren van elkaar. En als zich iets voordoet wat me aangrijpt, kan ik altijd bij hen terecht.
Dat ik als verpleegkundig specialist door onderzoek en kennisdeling kan bijdragen aan de ontwikkeling van het vak en onze zorgverlening vind ik ook een waardevol aspect van mijn werk. Evenals de ondersteuning van mijn collega’s in de verpleeg- en woonzorginstellingen waaraan ik als regiebehandelaar verbonden ben. Ik kom daar geregeld voor medicatiecontrole van bewoners met psychiatrische problematiek, waarbij zij mij ook raadplegen over gedragsproblemen. Het doet me goed wanneer ik hen verder kan helpen. Maar de meeste voldoening voel ik wanneer patiënten opknappen of als zij of hun familie me laten weten dat ze me dankbaar zijn voor wat we samen bereikt hebben. Dat is de kroon op mijn werk.”
Ook aan de slag als Verpleegkundig Specialist bij GGNet Ouderen?