Ervaring Annika
Voordat ik aan de schematherapie begon snapte ik niet waarom ik de eetstoornis maar niet kon loslaten en keer op keer weer terugviel. Ik weet nu niet alleen hoe mijn eetstoornis in elkaar zit, maar ook hoe ík in elkaar zit en wat maakt dat ik in bepaalde situaties zo handel(de) of voel(de).
Aan het begin ga je samen met jouw behandelaar kijken wat voor schema's, ofwel kernovertuigingen, bij jou vaak geactiveerd zijn, hoe je daarmee omgaat en door welke ervaringen in het verleden die schema’s überhaupt zijn ontstaan. Dan begint de eerste fase. Hierin leer je om je schema's en modi te herkennen. Elke week staat er een modus centraal en onderzoek je deze samen met de rest van de groep. Dat kost in het begin best veel moeite en tijd. Immers voelt een schema niet als iets wat "geactiveerd" is, maar als de waarheid op dat moment. Je leert dus weliswaar van een afstand naar jezelf te kijken.
Als je dat eenmaal weet, kijk je naar wat je kwetsbare kind nodig heeft. Dat klinkt in eerste instantie misschien een beetje gek, maar het komt eigenlijk erop neer dat je luistert naar wat jouw emotionele behoefte is. Ik denk dat ik deze fase het meest pittig vond omdat er bij mij veel emoties en herinneringen naar boven kwamen en ik elke dag geconfronteerd werd met het verleden maar ook met het heden.
Toen de tweede fase begon, merkte ik dat ik eraan toe was om eindelijk dingen anders te doen. Terwijl dat wat minder confronterend was, riep dat juist heel veel boosheid/woede in me op wat ik eerder van mezelf niet mocht voelen. Ik wilde die kritische en veeleisende kant van mezelf wegsturen en kijken naar waar ik werkelijk behoefte aan had, maar dat bleek achteraf makkelijker gezegd dan gedaan. Wat ik hier geleerd heb is dat het tijd kost. Ik ben er een jaar later nog steeds mee bezig, maar met trots kan ik zeggen dat het steeds makkelijker wordt. Zo eindig ik bijvoorbeeld een dag niet meer met een uurtje dwangmatig wandelen, maar lekker op de bank zittend met een deken om me heen en een boekje aan het lezen.
De tijd in de schematherapiegroep was enerzijds de meest pittige, maar ook de meest leerzame tijd. Ik heb nog nooit zo'n goede therapie voor mijn eetstoornis gehad en hoop dat jij er ook gaat leren luisteren naar je kwetsbare kind.
Foto: werkstuk van een cliënt, dat symbool staat voor het ‘kwetsbare kind’.