Hallo Anna,

Vandaag is het zover, de dag dat ik eindelijk na een strijd van 2 jaar afscheid van je ga nemen. Zo blij ben ik dat het eindelijk zo ver is, wat heeft het zoals ik zei veel moeite en strijd gekost.

Je past gewoon niet in mijn leven, er is geen ruimte hier voor jou. Je hebt mij zo enorm veel pijn gedaan in de tijd dat ik dacht van je te houden.

Niet alleen mij heb je pijn gedaan, ook mijn geliefde personen om me heen.

Je wou ze weg hebben uit mijn leven, omdat je wou dat ik alleen nog maar jou had. Je hebt echt zo veel van mij afgepakt en daar ben ik zo enorm kwaad om, wat dacht je wel niet!

Mijn vrienden, sport, vrije leven, alles wat ik leuk vond en zo heb ik nog een hele waslijst.

Toch vertrouwde ik je nog steeds omdat ik dacht dat je me ook wat goeds bracht; Controle.

Dat ik hier intrapte; geen controle dat is wat ik had.

Toch doet het pijn en voelt het raar om je los te laten want je hebt de afgelopen jaren wel echt 24/7 in mijn hoofd gezeten.

Het leven zonder jou is hoe ik wil leven, mooie dingen zien en genieten met de mensen van wie ik hou, wie ervoor hebben gezorgd dat je niet langer meer bij me hoort, wie mij alles gunnen, zo sterk waren zij, zo sterk was ik! Om je weg te vechten, beetje voor beetje.

Nu kan ik je vervangen door een mooie vlinder en is het tijd om de wijde wereld in te vliegen.

Tot nooit meer!