Trauma en Anorexia Nervosa

Binnen Amarum werden 60 patiënten met Anorexia Nervosa, die opgenomen waren in de kliniek, gevraagd naar meegemaakte traumatische gebeurtenissen en de kenmerken van deze gebeurtenissen. Ook werd er gevraagd naar eventuele symptomen van een post-traumatische stress stoornis en hoe lang de eetstoornis al bestond.

Het meemaken van traumatische gebeurtenissen en het ervaren van symptomen van een post-traumatisch stress stoornis lijken een risicofactor te zijn voor het ontstaan van een eetstoornis. Uiteraard zijn er verschillende soorten traumatische gebeurtenissen, waarvan bepaalde typen vaker voorkomen dan andere. Ook andere traumakenmerken, zoals de leeftijd waarop het zich voordeed en of iemand het zelf of op afstand meemaakte, kunnen belangrijk zijn voor de mate van impact die een dergelijk trauma heeft. Diepgaande onderzoeken naar de kenmerken van traumatische gebeurtenissen bij patiënten met anorexia nervosa zijn er niet veel, en laten bovendien uiteenlopende bevindingen zien.

Hoewel in het huidige onderzoek fysiek geweld tijdens de vroege kinderjaren en traumatische seksuele gebeurtenissen in de latere kinderjaren en de volwassenheid de meest gerapporteerde traumatische gebeurtenissen waren, was er een verscheidenheid aan typen traumatische gebeurtenissen die vaak gemeld werden. Ook bleken patiënten die traumatische gebeurtenissen op jonge leeftijd en/of meerdere soorten traumatische gebeurtenissen hadden meegemaakt, een langere duur van de eetstoornis te rapporteren.

Deze resultaten laten zien dat een gedegen inventarisatie van trauma bij patiënten met een eetstoornis belangrijk is, omdat dit een rol zou kunnen spelen bij het in stand houden van de eetstoornis.

Het artikel in het Tijdschrift voor Psychiatrie lees je hier.