Marijke blogt: Schokkend en oneerlijk
In het wetenschappelijke artikel waarvan de hoofdauteur bij GGNet werkt, stond het vermeld: van de 94 deelnemers aan het onderzoek overleden er in drie jaar tijd zes deelnemers. Vier mensen overleden aan hart- en vaatziekten, één aan kanker en één is gestikt in voedsel. Van drie mensen vermeldt het artikel de leeftijd: tussen de 57 en 66 jaar.
Toen ik dat zo zwart op wit zag staan, was ik geschokt! Tussen de 57 en 66 jaar: dat zijn leeftijdgenoten (ik ben nu 58)! Dat is toch veel te jong om te overlijden!
Maar eigenlijk wist ik het wel. Een tijdje geleden kwam een nieuwsbericht dat mensen met een ernstige psychiatrische aandoening 10 tot 15 jaar (er wordt ook wel 20 – 25 jaar genoemd) korter leven dan mensen zonder psychiatrische aandoening. Dat ligt niet aan het suïciderisico maar aan de sterfte aan hart- en vaataandoeningen en aan kanker.
In een groep van mensen die weleens suïcidaal zijn, grapte ik: “Hoera! We gaan eerder dood!” Vonden ze niet leuk. Dat verbaasde mij wel een beetje. Zo leuk is het hebben van psychische klachten niet, dus hoe eerder daar een eind aan komt, hoe beter, dacht ik. Maar zo werkt dat kennelijk niet. Men wil helemaal niet (eerder) dood; men wil van de klachten af en dan gewoon oud worden. Geldt ook voor mij.
Uitermate wrang is dat, om van de klachten af te raken of in ieder geval de psychische aandoening enigszins dragelijk te maken, er in een aantal gevallen medicatie geslikt moet worden die, samen met roken, weinig beweging, enz enz, ertoe leidt dat er een sterk verhoogd risico is op het krijgen van hart- en vaatziekten, kanker en slikklachten waardoor je kunt stikken in voedsel.
En natuurlijk weet ik dat veel psychiatrisch patiënten roken. Ik was een keer op de afdeling waar het onderzoek plaatsvond voordat men verhuisd was, en het stond er blauw van de rook. Ik weet ook dat er bij GGNet programma’s zijn die zich richten op een gezonder leven. Dat blijkt dus hard nodig. Maar stoppen met roken is al heel erg moeilijk als je geen psychische klachten heb, laat staan als je die wél hebt. Ik weet ook dat er bij GGNet algemene artsen rondlopen om de lichamelijke gezondheid van de patiënten in de gaten te houden. Hopelijk voorkomt dat, dat lichamelijke problemen over het hoofd worden gezien.
Maar dat laat allemaal onverlet dat de conclusie is, dat je als mens met een ernstige psychiatrische aandoening gebeten bent door de hond én de kat. Het is al niet fijn om een psychiatrische aandoening te hebben, dan moet je daarvoor in sommige gevallen medicijnen slikken die niet goed zijn voor je lichaam maar zonder kun je ook niet en is roken ongeveer het enige verzetje dat je hebt in je leven. En tegen de tijd dat je psychische klachten milder worden, heb je ook nog geen rustige oude dag, want dan word je ziek of ga je dood.
Schokkend en oneerlijk.
Wilt u reageren naar Marijke op deze blog? Mail naar ggnetblogger@gmail.com