‘Ik vond het moeilijk om aan de dag te beginnen, ik kon alleen maar in mijn bed liggen, toen ging bij mij de knop om.’
Hallo allemaal,
Ik ben in behandeling bij GGNet. Mij is gevraagd om een blog te schrijven en dat vind ik heel leuk. Even een kort verhaaltje over mezelf, ik ben 38 jaar oud en mijn hobby’s zijn paardrijden en shoppen. Ik ben van een tweeling, mijn zus werkt in de psychiatrie. Hoe verschillend kun je zijn. Vanuit Doetinchem afdeling de HIC ben ik naar Warnsveld gekomen. In het begin ging het duidelijk niet goed, helaas heb ik veel ECT’s gehad. Dus ik herinner me niet veel van de opname. Maar wat ik weet ga ik nu met jullie delen. Sinds een half jaar gaat het super goed met me, dat is wel een anders geweest. Ik vond het moeilijk om aan de dag te beginnen, ik kon alleen maar in mijn bed liggen, toen ging bij mij de knop om.
Op een gegeven moment kwam er een keerpunt en ben ik langzaam begonnen met dingen op pakken. De opgaande lijn vastgehouden, alleen nog maar naar mezelf geluisterd. Dankzij familie die me altijd zijn blijven steunen ben ik er toch weer bovenop gekomen. Ik had zelf nooit verwacht dat het weer zo goed zou gaan met mij. Ik heb een manier gevonden, en dat is: voor elke negatieve gedachten twee positieve gedachten bedenken. Wat ook goed is, is een goede nachtrust en genoeg dingen te doen overdag kan ook helpen met je genezingsproces. Het is ook belangrijk om de dingen die je die ook vol te kunnen houden.
Naast de boerderij ben ik begonnen met koffie en thee serveren op het hoofdgebouw. Langzamerhand ging het steeds beter met mij. Ik heb ervaren dat het geluk in de kleine dingen zit. Dat kan zelfs al een compliment zijn. Een citaat wat ik heb opgeschreven tijdens mijn opnamen was: ‘Hoop is een lichtje in je hart dat vandaag moed geeft en morgen kracht.’
Naast de koffie en thee serveren en de boerderij werk ik bij het winkeltje (kringloop op het terrein van Warnsveld), groen binnen, doe ik aan yoga en werk ik bij de inloop. Mijn medicatie wordt ook deels afgebouwd, ik realiseer me wel dat ik waarschijnlijk wel een onderhoudsdosis nodig heb. Ik steek veel energie in om er representatief uit te zien. Daar word ik ook vrolijk van, om goed de dag te beginnen.
Na jarenlang veel gerookt te hebben, (ik had overal een sigaretje bij nodig) had ik me opgegeven voor een stoppen met roken cursus te volgen, ik dacht dat kan ik zelf ook wel! En het is me gelukt, ik ben gelukkig gestopt met roken. Een arts zei tegen mij dat dat het beste cadeau is dat je jezelf kunt geven.
Ik ga binnenkort weer thuis wonen. Ik probeer weer om vrijwilligerswerk te gaan doen in die omgeving. Binnenkort ga ik weer weg uit Warnsveld. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen met mij. En al kan niemand in de toekomst kijken, ik zie mijn toekomst weer positief. Ik ga de dagbesteding plekken en mensen zeker wel missen!