Marijke Blogt: Hulde aan integere hulpverleners
Recent kreeg ik de vraag of ik mee wilde doen aan een enquête over seksueel misbruik in de psychiatrie. Met een gerust hart vulde ik de enquête in: nooit een negatieve ervaring gehad. Maar dat was niet geheel aan mij te danken: als een hulpverlener wat minder sterk in de schoenen had gestaan, had het zo maar anders kunnen zijn.
Wat was het geval. Zo’n dertig jaar geleden was ik opgenomen op de PAAZ. Ik kwam terecht in een gemêleerd gezelschap maar toeval of niet: er waren zeker zes vrouwen opgenomen van rond de dertig. Ze waren allemaal getrouwd en drie (waaronder ik) waren net bevallen en hadden de baby bij zich.
De regels zijn de laatste jaren absoluut duidelijk: intimiteit en/of een relatie met een patiënt mag niet, ook al zou een patiënt dat zelf nog zo graag willen en zijn de bedoelingen van de hulpverlener oprecht. Dat is terecht. Patiënten zitten in zo’n nare situatie dat iedereen die maar een beetje aardig is en wat persoonlijke aandacht geeft – en er beetje leuk uitziet, een psychiatrische aandoening heeft geen gevolgen voor het gezichtsvermogen - geschenken uit de hemel lijken. Een reële keuze maken voor intimiteiten en/of relatie is dan teveel gevraagd van een patiënt.
Gelukkig heb ik alleen maar integere hulpverleners ontmoet die wisten waar de grens was. Zij voorkwamen dat ik in mijn kwetsbaarheid en ellende dingen zou doen waar ik later heel erg spijt van zou gaan krijgen. Hoera voor deze integere hulpverleners!
Wilt u reageren op deze blog? Mail dan naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.