Ilse blogt: systeemtherapie helpt je openheid te geven

Ik heb me voordat ik bij Scelta kwam voornamelijk teruggetrokken en deed naar de buitenwereld voor alsof het goed met mij ging. Ik zie nu in dat dit een eenzame tijd is geweest omdat ik op deze manier veel mensen ontweek.

Bij Scelta programma 2 is een systeemtherapeut betrokken die je kan helpen om het gesprek met je omgeving aan te gaan. In mijn situatie ben ik geholpen door openheid te geven hoe het gaat en door mijn naasten een kijkje te geven in de behandeling die ik volg. Ik heb een aantal naasten uitgenodigd voor een gesprek, wat niet altijd makkelijk was. De gesprekken met mijn man voelden nog veilig; het kwam er op neer dat ik niet wil dat hij alleen voor mij zorgt, maar dat ik ook bij hem betrokken wordt wanneer er wat is. Ik merk dat er soms een bepaalde voorzichtigheid ontstaat en mensen mij niet willen belasten, maar dit is niet wat ik wil. Hier ben ik het gesprek over aangegaan en dit heeft mij in onze relatie erg geholpen om samen te blijven communiceren. De systeemtherapeut heeft mij fijn geholpen tijdens deze gesprekken en liet mij inzien dat deze communicatie twee richtingen heeft en dat we hier allebei aan moeten werken.

Van vriendinnen krijg ik vooral terug dat ze niets aan mij zien en dat zij zich slecht kunnen voorstellen hoe het met mij gaat omdat ik zo weinig openheid geef. Een leerdoel van mij tijdens de behandeling is om wel openheid te leren geven en dit bespreekbaar te maken. Na een lange tijd heb ik ervoor gekozen om een vriendin te vragen voor een systeemgesprek. Dit vond ik erg spannend om op deze manier toch openheid te geven aan hoe het gaat, maar ook waar problemen vandaan zijn gekomen. De systeemtherapeut had een oefening door mijn vriendin andersom te laten zitten en ik mijn verhaal vertelde tegen de systeemtherapeut. Dit maakte mij op sommige momenten best emotioneel, vooral toen mijn vriendin aangaf ze niet wist dat ik vaak zo eenzaam was geweest. In het vervolg van het gesprek hebben we gekeken hoe we openheid naar elkaar konden uitspreken. Niet alleen van mijn kant maar ook hoe ik betrokken kan worden bij haar leven. Dit gesprek is voor mij heel erg waardevol geweest en ik merk in onze vriendschap dat ik nu meer mezelf kan zijn en soms ook kan vertellen hoe het echt met mij gaat.

De systeemgesprekken hebben mij geholpen door aan belangrijke naasten openheid te geven over hoe het met mij gaat. Ik had niet gedacht dat dit een last van mijn schouders zou nemen. Ik merkte na de gesprekken dat ik meer mezelf kon zijn en dat het soms ook wat minder mag gaan, maar dat dit niet betekent dat iemand je niet meer leuk vindt. Ik ben blij dat deze gesprekken worden aangeboden in de behandeling en dat er op allerlei manier ingespeeld wordt op mijn vraag door de therapeut. In mijn geval was het openheid geven, maar dit kan op allerlei manieren. Het is erg waardevol om de belangrijkste mensen bij je behandeling te betrekken, dit voelt minder alleen en je kan op deze manier met iemand erbij, uitspreken waar je tegenaan loopt.

*Bij systeemtherapie wordt je problematiek bekeken in samenhang met jouw leefomgeving, ook wel je systeem genoemd. Met het systeem wordt alles bedoeld wat een belangrijk onderdeel van je leefwereld vormt: gezin, familie, school, vriendenkring, werk etc. Voor de meeste mensen is het gezin van herkomst (ouders, broers, zussen) het eerste belangrijke sociale systeem.

Wilt u reageren op deze blog? Mail dan uw reactie naar: communicatie@ggnet.nl