Marijke blogt: Volkomen nutteloze dingen doen
‘Je moet het kind in jezelf koesteren’. Als ik zo’n zin hoor, dan krijg ik een wee gevoel in de maag: veel te soft. Maar ik ben erachter gekomen dat het wel waar is....
Net voor de zomer zat ik er helemaal doorheen. Toen de coronatijd vorig voorjaar begon, vond ik dat heerlijk. Alle vergaderingen en sociale verplichtingen waren afgelast. Het was mooi weer buiten: ik fietste iedere avond een flink rondje met al beloning een fraaie zonsondergang. We organiseerden regelmatig ‘buurtborrels’ waarbij alle buurtbewoners met hun eigen glas bij hun eigen voordeur stonden maar we wel contact hadden.
Dit voorjaar was heel anders: alle vergaderingen waren on-line weer gestart, ik was erg druk met thuis vrijwilligerswerk doen, onze logeerhond, waarmee ik elke dag buiten liep, was weer terug naar zijn eigenaar en buiten was het te koud, te nat en te winderig om ’s avonds een rondje te fietsen. Ook voor buurtborrels was het te koud, te nat en te winderig. Eigenlijk kwam ik nergens meer: naar de supermarkt was het enige uitje in de week.
Op een gegeven moment merkte ik, dat het me teveel werd. Ik werd chagrijnig, wilde alleen nog maar in bed liggen en veel snoepen. Ik moest er uit, al was het maar een autoritje naar iets onnozels.
En ik ontdekte dat ik, omdat ik te druk was met al het werk, te weinig dingen voor mezelf deed die mij energie gaven. Anders gezegd (met enige walging): ik koesterde het kind in mezelf te weinig.
Inmiddels koester ik dat kind beter. Ik heb namelijk een nieuwe hobby ontdekt: lego. Het is volkomen nutteloos en ook nog eens hartstikke duur. Maar ik vind het fantastisch. Vanwege de kosten probeer ik het een beetje te limiteren, maar ik kijk dagelijks uit naar het moment dat ik weer een plastic legobloem mag maken. Echt helemaal voor mezelf aan de hand van het instructieboek met kleine plastic dingetjes aan de slag en als een kind zo blij zijn als het lukt om een ingenieus stuk plastic kitsch in elkaar te zetten.
Nooit geweten dat het zo belangrijk is om iets volkomen nutteloos te doen, niet voor het resultaat maar uitsluitend en alleen omdat ik van het doen zelf blij word. Dat is dan een positieve les die ik meeneem uit de coronatijd: als ik teveel (vrijwilligers)werk doe en te weinig dingen doe waar ik zelf energie van krijg, loopt het fout. Het kind in mijzelf moet gekoesterd, hoe wee ik ook word van die uitdrukking.
Wilt u reageren naar Marijke op deze blog? Mail naar ggnetblogger@gmail.com