Wil de échte psychiatrische patiënt opstaan
Psychiater Damiaan Denys zegt het weer eens ergens (https://www.voxweb.nl/nieuws/laat-mensen-met-lichte-psychische-klachten-hun-behandeling-zelf-betalen): de GGZ moet zich bezig houden met de zware psychiatrische patiënten en mensen met middelzware en lichte klachten moeten maar behandeld worden door de huisarts, psycholoog of de praktijk-ondersteuner én dat zelf betalen. Want zij hebben geen ‘echte psychiatrische klachten’ maar meer ‘psychosociale problemen’ waarmee ze koketteren. Heeft hij enig idee hoe stigmatiserend zulke uitspraken zijn?
Ik lees het artikel en ik ben er echt van slag van.
Want hoe gaat het in de praktijk: hoe zien 'gewone' mensen 'zware psychiatrische patiënten'? Daneys zegt het zelf: als 'verwarde mensen'. Mijn vertaling: mensen die lopen te zwabberen op straat en onduidelijke taal uitslaan. Denys vindt dat 'een idioot concept'. Dat klopt, maar dat is wel de werkelijkheid waar mensen met psychische klachten mee om moeten gaan!!
Dat wil in de praktijk zeggen, dat alle mensen die niet lopen te zwabberen op straat en geen onduidelijke taal uitslaan, dus, in de ogen van de gemiddelde Nederlander, geen mensen zijn met zware psychiatrische klachten maar mensen met psychosociale problemen die zich in feite aanstellen. Oók de mensen die wel zware psychische klachten hebben. Als ze dan in hun omgeving vertellen dat ze ernstige psychische klachten hebben, dan zullen ze de reactie krijgen die ik ook vaak krijg: O, dat is niet aan je te zien!" Dan zie je de mensen denken, gestimuleerd door de uitspraken van Densy: "O, dat is weer zo'n aansteller die zijn of haar lijden cultiveert maar niet echt iets mankeert." Terwijl je jezelf al zo'n looser vindt (zelfstigmatisering) hoef je vervolgens niet meer te rekenen op enig medeleven in je omgeving, laat staan dat ze (bijvoorbeeld werkgevers) bereid zijn om rekening met je te houden.
Met zo weinig begrip ben je binnen de kortste keren weer terug bij af als je na ernstige psychische klachten wil terugkeren in de maatschappij.
Gelukkig zijn er ook psychiaters die wel echt iets positiefs bijdragen aan de destigmatisering van mensen met psychische klachten, zoals Menno Oosterhoff. Hij schrijft een boek dat in november uitkomt (nee, ik heb geen aandelen) dat de title heeft: 'Ik zie anders niks aan je'.
En zo is het: je kunt aan de buitenkant niet zien hoe ernstig de psychische klachten van iemand zijn. De enige juiste reactie op mensen die melden dat ze psychische klachten hebben - los van hoe mild of ernstig die ook zijn - is: "Wat vervelend voor je! Hoe kan ik je helpen?"
Wilt u reageren op de blog? Mail naar communicatie@ggnet.nl