'Er ontstond veel verbondenheid met elkaar waardoor ik mij steeds meer kon openen'
GGNet Preventie heeft een breed aanbod voor familieleden, naasten en mantelzorgers. Waaronder de cursus Voluit Leven, gebaseerd op de zogenaamde Acceptance and Commitment Therapy (ACT) en Mindfulness. Maria heeft een zoon met psychische problemen en volgde onlangs deze cursus. Zij deelt hieronder graag wat dit voor haar heeft betekend.
Ben je benieuwd naar het aanbod van GGNet Preventie, kijk dan eens op onze Preventie-pagina.
Als je leven totaal ontwricht wordt door het psychisch lijden van je naaste.
"In mijn situatie mijn zoon, dan heb je mensen naast je nodig die er voor jou kunnen zijn. Lang hebben mijn man en ik gedacht dat het er niet was. Achteraf was het er wel maar hebben wij het niet gehoord. Vorig jaar is onze zoon twee keer gedwongen opgenomen geweest. Dit was allemaal erg overweldigend. Ik merkte dat ik dit niet meer vol kon houden. Ik was 24 uur bezig met mijn zoon. Ik voelde mij zo alleen en machteloos. Daarnaast had ik weinig vertrouwen in de hulpverlening en wist ik niet goed hoe ik hier mee moest omgaan. Ik had al vele jaren samen met mijn man hierin alleen gestaan. En ik voelde dat ik dit niet meer lang zou volhouden. Via de vertrouwenspersoon naasten kwam ik in aanraking met het team preventie. Na enkele individuele gesprekken hebben mijn man en ik eerst de cursus ‘Omgaan met psychische kwetsbaarheid in je omgeving’ voor naasten gevolgd. Dit gaf ons veel verduidelijking en handvatten om ons leven zelf weer op te gaan pakken. Daarna heb ik de cursus ‘Voluit leven’ voor naasten gevolgd. Wat heeft mij dit veel gebracht.
Op reis
Na de eerste bijeenkomst voelde ik en de andere deelnemers dat we geen cursus aan het volgen waren maar een reis waren begonnen, met twee fijne ervaren reisgidsen. Tijdens deze reis kon ik een kanteling maken in mijn proces en voelde ik steeds meer hoe ik steeds verder weg van mijzelf was komen te staan. Er ontstond veel verbondenheid met elkaar waardoor ik mij steeds meer kon openen. Het ging niet over mijn zoon maar over mij! Hoe kan ik voluit leven en de last van het psychisch lijden van mijn zoon dragen/ (ver)dragen? Ja het kan!
Erkenning
Het samen delen in de groep het herkennen en erkennen van elkaars lijden gaf troost. We konden met elkaar huilen maar ook lachen. Langzaam kwamen mijn kwaliteiten weer aan het licht. Mijn humor die zolang in het donker zat kwam weer naar boven. Mijn relatie met mijn zoon verandert. Ik leer steeds meer om hem zijn eigen proces te laten gaan. Inmiddels wetende dat dit een langzaam proces is. Naast hem te staan en ontmoeten in wie hij is. Daarnaast leer ik steeds beter om de hulpverlening te vertrouwen en hulp te zoeken als ik het even niet meer weet. Ik kan het weer fijn met mijzelf hebben zonder mij schuldig te voelen. Ik krijg steeds meer mijn eigen leven.
Mijn VOLUIT REIS zit erop. Mijn lieve reisgidsen bereidden zich voor op hun volgende reisgroep. Ik ga samen met mijn medereizigers verder op reis. Het ontdekken van nieuwe wegen begaanbaar of onbegaanbaar. Samen sterk!
Bedankt lieve reisgidsen voor de liefdevolle reis."
Maria