'Ik ben eindelijk weer in contact met mezelf'

Drie jaar geleden smeekte ik mijn psycholoog bij GGNet om mij te testen. Er klopte ergens iets niet in mijn hoofd, dat voelde ik aan alles. De diagnose persoonlijkheidsstoornis was een enorme opluchting. De wanhoop van mezelf niet begrijpen, verdween. Er was iets aan te doen! Er was therapie nodig, waarvoor ik negen maanden bij Scelta werd opgenomen. Ein-de-lijk werd ik geholpen, maar wat viel het tegen. Mijn strategie was al jarenlang om te gaan poetsen en schoonmaken als ik me somber voelde. Dan hoefde ik niet te voelen. Mijn behandelaars hadden dat haarfijn in de gaten, waardoor ik niets mocht doen. Nog geen kopje naar de keuken brengen. Dat maakte me boos, nóg zo’n manier om mijn echte pijn niet te voelen. Na twee maanden vol frustratie knapte ik. Ik had al in geen twintig jaar meer gehuild, maar nu kwam al het oud zeer eruit. Het verdriet om mijn slechte jeugd, mijn overleden zusje, mezelf niet begrijpen: laagje voor laagje pakte ik het in therapie aan, totdat ik weer terug was bij mezelf. Bij Astrid, een vrouw die de moeite waard is.

Ik ben eindelijk in verbinding met mezelf, met wat ik voel. Ik vertel mijn omgeving wat me dwars zit en vraag hulp als ik er niet uitkom. Aan mijn vriend bijvoorbeeld, waardoor onze relatie zich heeft verdiept. Als ik vroeger in de spiegel keek, zag ik een vrouw met opgetrokken, gespannen schouders. Nu zie ik een vrouw van wie die schouders losjes hangen, die lacht en er ontspannen uitziet. Ik heb mezelf gevonden.
Dat maakt me heel gelukkig.”

Dit interview is gepubliceerd in het GGNet magazine 2019

Lees ook het interview met Corinne Ossebaard, klinisch psycholoog bij Scelta Apeldoorn.